دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر میدهند...

اما دوتکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند !

 

 

پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم،

فهم دیگران برایمان مشکل تر، و در نتیجه

امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد...

 

 

 

 

آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ،

به مراتب سر سخت تر، و در رسیدن به هدف خود

لجوجتر و مصمم تر است.

 

 

سنگ، پشت اولین مانع جدی می ایستد.

اما آب... راه خود را به سمت دریا می یابد.

 

 

در زندگی، معنای واقعی

سرسختی، استواری و مصمم بودن را،

در دل نرمی و گذشت باید جستجو کرد.

 

 

گاهی لازم است کوتاه بیایی...

 

گاهی نمیتوان بخشید و گذشت...اما می توان چشمان را بست

و عبور کرد

 

گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری...

 

گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوزی که نبینی....

 

ولی با آگاهی و شناخت